Dag 2 en 3, Singapore

11 juli 2017


Dag 2 voelde meer als een verlenging van dag 1. Deels omdat we ‘m voor de helft slapend in een vliegtuig doorbrachten en deels doordat we door het tijdsverschil na aankomst meteen zes uur verderop waren.
Maar wat een relaxte reis was ook dit weer. Eerst een korte hop naar London Heathrow, waar we een korte overstaptijd hadden, maar wel net lang genoeg om even gezellig wat te eten bij Huxley’s. Eenmaal bij de gate konden we meteen aan boord van de Airbus 380. Wat een lekker toestel is dat. Ruim, redelijk stil en fijne stoelen. We hadden de achterste rij, dus geen last van achterburen. Perfect. Filmpje pakken (Pulp fiction opnieuw gezien, wat een topfilm!) en toen alle vier goed geslapen. Uurtje voor de landing werden we wakker. De trip van 13 uur was letterlijk “omgevlogen”. Ook op Changi Airport verliep alles soepel en niet veel later zaten we al in een taxi richting het centrum.
Wat dan al meteen opvalt, is het straatbeeld. Want al zitten we tussen Maleisië en Indonesië in, het beeld is hier zo anders. Geen chaos op de weg, geen zigzaggende volgepakte scooters, geen getoeter of anderszins kabaal. Maar nette schone straten met relatief weinig verkeer, waar rustig en gecontroleerd gereden wordt door louter auto’s die duidelijk wel door hun APK zijn heen gekomen of daar zelfs nog niet voor in aanmerking komen. Wat een verschil met de (overigens heerlijke) heksenketel die ons over een paar dagen weer te wachten staat.

Een hotel boeken in Singapore is niet zo moeilijk, maar een goed hotel vinden voor een redelijke prijs is wel een uitdaging. Singapore is nou eenmaal een dure stad op dat gebied en de vierkante meter prijs ligt erg hoog. We hadden in de zoektocht zelfs hotels gezien met kleine kamers zonder ramen, waar je dan nog steeds de hoofdprijs voor betaalde.
Maar we hebben uiteindelijk een heel leuk hotelletje kunnen vinden, Hotel Nostalgia, op de Tiong Bahru Road. Een heel net hotel, waar we super hartelijk werden ontvangen en dat van alle gemakken is voorzien. De kids hebben hun eigen kamer, er is prima wifi (pfffffiew Gijs), een klein zwembad (pfffffiew Maasje) en de bedden zijn goed.

Daar het al bijna avond was en we toch een flinke reis in de benen hadden, besloten we rustig aan te doen. Maasje en ik gingen lekker zwemmen en daarna hebben we beneden op het terras van de Sports Bar van het hotel lekker gegeten. Rond half elf kwam de man met de hamer en gingen we naar de kamers om een goeie nacht te draaien.


12 juli 2018

En dat is gelukt….
Want al zorgde het tijdsverschil er even voor dat we om vier uur rechtop in bed zaten, we hebben ons daarna nog eens goed omgedraaid en moesten om 09.00 uur door de wekker gewekt worden. Op het gemak ontbeten in het hotel (prima verzorgd) en plan de campagne voor de dag gemaakt. We hebben maar één dag om wat van deze stad te zien, dus het zal een bescheiden indruk worden, maar we willen natuurlijk wel wat mee krijgen.

En dat is gelukt… Ruim 5 uur hebben we door de stad geslenterd. Direct achter het hotel zit een traditionele foodcenter, daar zijn we begonnen. Een overdekte markt eigenlijk, met onder kleine winkeltjes en op de eerste verdieping tientallen eetstalletjes naast elkaar, met elk hun eigen specialiteit. Een walhalla natuurlijk voor liefhebbers zoals wij…
Daarna zijn we naar het oude centrum gelopen, nabij de Marina Bay. Een wandeling van ongeveer 45 minuten, waarbij ook nu weer opvalt hoe stil en schoon het is voor zo’n wereldstad. Het verkeer op Flakkee, mezelf waarschijnlijk incluis, kan nog wat leren van de hoffelijkheid en terughoudendheid van de automobilist hier. Er is nergens een moment dat je je onzeker of onveilig voelt.

Voordat we ons op een 2e food market gingen storten (the Telok Ayer Market), zijn we eerst wat gaan drinken bij een te leuk koffietentje, Dapper Coffee. Daar we iemand kennen met die achternaam, leek het ons leuk daar wat te drinken, niet wetende dat het zo’n gaaf tentje zou zijn. En dorst hadden we, want ook al is het de hele dag zwaar bewolkt, de temperatuur ligt rond de 29 graden en de luchtvochtigheid is ook ’s winters behoorlijk hoog. Lekkere koffie geleut (al had Sas eerst een “miskoop” met een Macchiato, die hier als een mega sterke espresso in een vingerhoed werd geserveerd) en de kids hadden briljante drankjes met voor Gijs een watermelon iced mint tea en Maasje had “Unicorn Tears”, hetgeen natuurlijk helemaal een schot in de roos was.

Bijgetankt en uitgerust gingen we verder. Over de Telok Ayer Market, via Amoy Street met de prachtige Indiase tempel en kleine parkjes, naar China Town. Deze kleurrijke en gezellige buurt ligt ingeklemd tussen een moskee en boeddhistische tempels, hetgeen zo kenmerkend is voor deze stad. Het is echt een melting pot van allerlei verschillende culturen. Dat zie je overigens in alles terug. Je ziet het in de mensen op straat, je komt van alles tegen, individueel, maar ook in groepen. Je ziet het aan de enorme diversiteit aan stalletjes met alle soorten wereldgerechten door elkaar heen. Je ziet het zelfs aan de bebouwing, door de oude traditionele huisjes en geveltjes die ingeklemd liggen tussen de hypermoderne, gigantische wolkenkrabbers. Maar ook dus door de vele geloofsuitingen die moeiteloos door elkaar gerafeld liggen. En zo hoort het!

Chinatown staat natuurlijk vooral voor stalletjes, winkeltjes en restaurantjes, dat spreekt voor zich. Een keur aan producten die op elke beschikbare vierkante meter aan de man worden gebracht. Slenter plezier gegarandeerd. Er is niet veel aan onze handen blijven plakken echter, omdat we de markten van Indonesië nog voor ons hebben en het daar wellicht beter zaken doen is. Wel heeft Maasje een leuk aandenken kunnen scoren en heb ik zelf lang getwijfeld over iets speciaals voor onze dojo, maar het werd toch een beetje te gek. Ook dat schuif ik nog even voor me uit.

Van Chinatown naar het hotel was ook weer een stief kwartiertje wandelen (3 km) en het liep dan ook al tegen vijven toen we daar aan kwamen. Sas en ik hebben nog gauw even wat gegeten bij de food market en de kids gingen vast het hotel in. Even lekker relaxen en zwemmen voordat we aan het avond programma gaan beginnen.

Om 19.15 uur sprongen we in een taxi bij het hotel die ons bracht naar “Gardens by the bay”, een door de overheid bedacht idee om Singapore te transformeren van “tuinstad” naar een “stad in een tuin”, met als doel om de kwaliteit van leven te verhogen door verbetering van groen en fauna in de stad. Het 101 hectare grote park bestaat uit een futuristisch bos van immense metalen bomen (Supertree grove), een onder architectuur aangelegd park en twee grote kassen (biomen). Het is de derde botanische tuin van Singapore.

De metalen bomen (supertrees) zijn boomachtige structuren die het landschap domineren met hoogtes tussen de 25 en 50 meter. Het zijn eigenlijk verticale tuinen, die huis bieden aan unieke en exotische varens, wijngaarden, orchideeën en bromelia’s. Maar ze zijn ook uitgerust met milieuvriendelijke technologieën die de ecologische functies van de bomen nabootsen: fotosynthese voor bijv de verlichting, absorberen van regenwater voor irrigatie en gebruik in de fonteinen.

Iedere avond, als de duisternis is ingevallen, worden er bovendien shows mee gehouden met een complete licht- en geluidsshow. Erg indrukwekkend. We hadden het goed getimed en kwamen als heuse Japanners 3 minuten voor de show aan gehobbeld en hadden de perfecte plaatsen onder de bomen. Het spektakel laat zich lastig vertellen, maar de combinatie van muziek en licht was knap gedaan en was gaaf om te zien en te horen.
Maasje viel ondertussen zo’n beetje van haar graat, dus aan het eind van de show zijn we gauw een restaurant binnen gewandeld en hebben daar heerlijke noodles gegeten. Sas en Gijs met prawns in dumplings, als noodle soup, Maasje met kip als noodle soup en ik had het met beef, maar dan droog en de soep apart. Prima, prima.

Tussen de bomen door loopt een skywalk, van waar je een prachtige view moet hebben op de skyline van Singapore. Echter, toen we daar aan kwamen, bleek die net gesloten… Beetje jammer.
Ook het immense reuzerad was inmiddels gesloten. Maar toen vonden we nog een super alternatief; the rooftop bar helemaal boven in de grootste supertree, op 50 meter hoogte. Beneden kocht je daarvoor een toegangsbewijs (redelijk pittig, dat wel), waarbij een drankje aan de bar zat inbegrepen en dan kon je naar boven. En eenmaal daar was het de fikse toegangsprijs dubbel en dwars waard, want je had een 360 graden uitzicht over de hele stad en omgeving, en de skyline is misschien wel de meest indrukwekkende die ik ooit heb gezien.
Daar op die hoogte keek je letterlijk de wereld uit. De bewolking was inmiddels gebroken en het zicht was scherp. De temperatuur lag nog altijd rond de 26 graden met daarboven een verkoelend briesje. Met een drankje in de hand keken we uit over het park, de baai en de verlichte gebouwen van de stad. Naast het reuzenrad was by far de grootste blikvanger: The Marina Bay Sands. Dat is een van de meest bijzondere en duurste casino’s ter wereld, dat destijds 8 miljard dollar heeft gekost!… Bovenop drie torens van 200 meter hoog is een skypark geplaatst van 340 meter lang, in de vorm van een cruiseschip, inclusief groot buitenzwembad. Het heeft 2561 kamers en o.a. een congrescentrum met een oppervlakte van 120.000 m2….
Mooie ruimte voor een karate-training, zou ik zeggen…

Het was echt heel indrukwekkend allemaal. Zowel de kids als wij zelf hebben genoten van dit spectaculaire uitzicht. Heel bijzonder.
Na een klein uurtje zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we een taxi genomen richting hotel. Eerst wilden we nog verder struinen, maar over dit hoogtepunt van de dag zou niets meer heen gaan, dus zou dat geen zin meer hebben. Bovendien was het ondertussen stiekem al best laat geworden en moeten we morgen al bijtijds op voor onze vlucht richting Java. Enigszins op tijd naar bed is dan geen overbodige luxe.

Morgen zit het avontuur Singapore er alweer op. Maar al was het eigenlijk alleen bedoeld om de jetlag weg te kauwen en bij te komen van de lange reis, hebben we toch het gevoel dat we een aardige indruk van de stad hebben gekregen.
Een hele prettige indruk van een hele prettige stad met een hele relaxte sfeer, een prima klimaat (in elk geval nu in de winter), een schone stad en een stad met veel verrassingen en nog tig keer meer heerlijke eettentjes. Een stad waarvan ik het geen straf zou vinden om daar nog eens verzeild te raken. Ik snap nu ook wel dat het een favoriete bestemming is van veel expats. Het is dat Zout-Holland hier weinig te zoeken heeft, anders zou ik mezelf nog wel uit kunnen zenden naar hier…

Tassen weer inpakken, laatste dingetjes regelen, nog één biertje met Sas op het terras en dan naar bed, klaar voor de volgende stretch van deze reis. Ik meld me morgen weer, maar dan vanuit Indonesië.