Phillip Island and the Prom

23-05
Vandaag uitgechecked in Dandenong. Taxi genomen naar Berwick om de camper op te halen. Na eerst alle instructies opgezogen te hebben, zijn we op weg gegaan naar Phillip Island. Onderweg eerst nog proviand ingeslagen.

Voordat we op het eiland de campsite hebben opgezocht, zijn we eerst naar het Koala-reservaat gegaan. Waanzinnig! Middels boardwalks op een paar meter hoogte kom je oog in oog met vele koala's van heel dichtbij. Wat een melige beesten. Kids vonden het ook erg leuk, al fleurde Gijs pas echt op toen hij een zwarte tor vond...
Ook buiten de hekken veel koala's in het wild gezien en ook onze eerste wilde kangeroes. Erg indrukwekkend allemaal. Helaas ook eerste roadkill gezien, een kangeroe die vervolgens roze wordt gespoten tegen het stropen.

Onze eerste nacht in de camper hebben we op Cowes Caravan Park doorgebracht, dankzij de Lonely Planet. Tikkie volgebouwd park, maar wel met schitterende ligging aan het strand. Speeltuin voor de deur en alle belangrijke voorzieningen bij de hand, hetgeen voor deze onervaren campers een prima opstart was...
Het is nog wat zoeken en wroeten in "het huis op wieltjes". Kids liggen samen in een groot bed boven de cabine en dat vinden ze natuurlijk helemaal te grappig. Gelukkig zit er een vangnet bij.
Bij het borrelen 's avonds komen Sas en ik tot de ontdekking dat we op dag 1 al finaal de verkeerde kant zijn opgereden. Dilemma: terug voor Kangeroo Island of Phillip Island uitgebreider gaan bekijken....

24-05
Wederom een schitterende dag. Victoria kampt met de grootste droogte in 40 jaar. Da's heel naar voor de Aussies, maar ehhh, prima voor ons. Clear skies, 20 graden en een zonnetje. Dat zijn de betere winters.

We hebben een drukke dag beleefd. Eerst zijn we naar San Remo (klein vissersplaatsje) gereden, dat weer net op het vasteland ligt om de pelikanen te bekijken. Die krijgen iedere dag om stipt 12 uur visrestanten gevoerd en hun klokje tikt als een zwitsers uurwerk. Vlak voor twaalven komen ze 1 voor 1 binnen zeilen. Wat een machtige beesten. Zo groot, zo mooi. Je kunt ze tot armlengte benaderen en dan kijken ze je recht in je snufferd.

Vervolgens gestopt bij the Chocolate Factory. De omschrijving daarvan was wat overdreven, maar voor de kids was het een echte chocoladefabriek en eerlijk is eerlijk, de chocola was heerlijk..

Even inkopen gedaan in Cowes en toen terug naar de campsite om te lunchen. Daarna de kids lekker laten spelen in de speeltuin, waar Gijs zijn eerste australische vriend maakte.

Vroeg douchen en eten, want om 17.00 uur wilden we bij de famous Penguin Parade zijn. Het is zaterdag vandaag en daardoor was het extreem druk, maar we zaten uiteindelijk toch eerste rang op het strand en hadden daardoor perfect zicht op de kleine pinguins die na zonsondergang in groepjes het strand op kwamen op weg naar hun "burrows". (holen) Ze kwamen echt vlak voor je langs waggelen. Erg melig.
Toen de meesten het strand op waren (ong. 250), zijn we de boardwalks afgelopen, waar je ze van dichtbij kon volgen op hun laatste meters naar hun huisjes.
Alles eromheen was erg commercieel, maar de beestjes zelf waren erg leuk om gezien te hebben. Het is de grootste kolonie ter wereld en het is het enige soort dat met zijn allen wacht tot zonsondergang om het water uit te komen.

Terug in de camper haalde Gijs het einde van de parking niet eens en Maasje viel voor de eerste rotonde al in slaap. Allebei finaal gevloerd door alle indrukken en inspanningen.
Op de site hebben we ze in hun pyama's gehesen en in bed gelegd zonder dat ze nog maar een oog open hebben getrokken.

Quote vd dag:
Maasje, op weg naar de pinguins: "Als we straks op de zuidpool zijn,...."

25-05
Nieuw plan de campagne. Deze morgen onze plek voor een nacht verlengd. We willen nl nog twee attracties af op Phillip Island, maar omdat de indrukken van de afgelopen dagen duidelijk hun uitwerking hadden op de kleintjes (lees: total-loss), smeren we die uit over twee dagen.

Eerst corvee; wasje draaien, afwassen en het campergebeuren afwerken (wc legen, water vullen, gasfles etc.) We worden al aardige happy campers.
En toen tegen elven op weg naar "the Nobbies", een schitterend stuk natuur in het meest zuidwestelijke puntje van het eiland. Met speciale boardwalks loop je dan langs de kustlijn, waar verschillende rotsformaties in zee liggen. Die formaties vormen het thuishonk van de Australian Fur Seals, een kolonie van in totaal zo'n 20.000 stuks.
Helaas, helaas, ze hadden vandaag Seal Rocks (1,5 km verder de zee in) als pleisterplaats uitgekozen. Daar lagen er een slordige 6000 te snurken, zagen we later op speciale camera's, terwijl wij op ons rondje welgeteld twee verdwaalde snurkhazen hun hoofd boven een rots zagen uitsteken.
Mocht de pret niet drukken. Omgeving was schitterend en het was voor de kleintjes net een mooi stuk om te wandelen en uit te waaien.

Op de terugweg naar de site, zijn we op de bonnevooi langs de weg gestopt om af te zakken naar een strandje, ergens in the Summerlands. Erg gaaf ! Een mooi strand, geen mens te bekennen, mooi weer, helemaal prima. Schelpen en krabben gezocht en later in de duinen nog de holen van de kleine pinguins gevonden, duidelijk in gebruik, getuige alle sporen.

Tegen vieren weer op de camping en de rest van de dag lekker rustig aan gedaan. Prima.

26-05
Wat een superdag!
Uitgechecked in Cowes en naar Phillip Island Wildlife Park gereden, een park met meer dan 100 verschillende diersoorten die in Australië voorkomen. Off-season, maandagmorgen; we waren de enige bezoekers !!!
Bij de entree kregen we zakken met voer mee, waarmee we de dieren konden voeren.Wallabies, kangaroes, emoes, zwarte zwanen, het liep allemaal vrij door het park heen en ze aten zo uit je hand. Een groot feest voor de kids natuurlijk. Vooral Gijs straalde non-stop van oor tot oor. Elke wallabie of kangaroe die uit zijn hand gegeten had, kreeg vervolgens een dikke knuffel of klopjes op de schouder. Zo melig.
Verder nog veel andere typische australische dieren kunnen bekijken, zoals uiteraard weer de koala's, maar ook dingo's, kaketoes, verschillende roofvogels en slangen en zelfs de Tasmaanse duivels. Bijna alles liep in vrijheid rond en de rest zat in zeer ruime leefruimtes. Ruim 2,5 uur rondgehobbeld. Briljant.

Weer de camper in. Effe lunchen en toen op weg naar een nieuwe bestemming: Wilson Promontery Park. De rit van ongeveer drie uur hebben de kleintjes slapend doorgebracht, maar wij hebben genoten van de omgeving. Wat een prachtrit. Een korte stop gemaakt in Fish Creek om proviand in te slaan en toen het park in.

"The Prom", zoals het in de volksmond heet, is het meest zuidelijk gelegen stukje Australische vasteland. Een beschermd natuurgebied van ruim 50.000ha met de mooiste stranden van Victoria, regenwouden, bergtoppen en rotsformaties voor de kust. Deze combinatie is waanzinnig. Absoluut voor ons allebei de mooiste omgeving waarin we ooit gereden hebben.
Onderweg naar Tidal River (eindbestemming) al veel wild gezien, zoals kangeroes en woombats, erg melige beesten die veel op koala's lijken. Wel oppassen met rijden, want het steekt nogal eens onverwachts over.

Als je het park binnenkomt, krijg je een permit en daarmee heb je toestemming om ergens te overnachten. Waar, dat mag je zelf weten. Alle sites zijn zonder electriciteit, maar water is meestal wel voorhanden.
We hebben een waanzinnige spot gevonden voor de nacht. In the middle of nowhere, in het woud, aan de rand van het strand, met de dieren om ons heen. Woombats snuffelen om de camper heen en prachtige rood/blauwe papegaaien vliegen laag over. Slangen zijn er rond deze tijd nauwelijks meer, dus daar heb je eigenlijk geen last van.
Wat een rust hier. Heerlijk! Wat een leven...

27-05
Wat was dit leuk wakker worden. Midden in the bush, met alleen het ochtendconcert van de exotische vogels en het gebulder van de zee. Tijdens het eerste loopje om de camper meteen oog in oog met een kangaroe. Wat een joekel. Stak net iets boven me uit.

Na het ontbijt eerst een stuk door het park gereden. Voor het eerst wat mindere weersomstandigheden; bewolkt en wat lichte regen, dus ons plan om een een strandje op te snorren nog even uitgesteld. In plaats daarvan naar de top van Mt. Oberon gereden. Wat een uitzicht. Regen was inmiddels opgehouden, dus daar een lekkere wandeling gemaakt over smalle bergpaadjes door het regenwoud.

Terug naar Tidal River om als echte happy campers weer een uurtje corvee te doen. Ook nog een nachtje bijgeboekt en een dooie kangeroe gerapporteerd die we hadden gevonden.

Eindelijk de kookaburra kunnen spotten en fotograferen, de trots (en mascotte) van het park. Een koddige vogel die een geluid produceert als een soort schaterlach. Ook weer veel papegaaien gevonden en gefotografeerd.

Ondertussen was de bewolking weer opengebroken en deed de zon haar werk, dus alsnog een strand opgezocht. Dat werd "Squeeky beach", want als het witte zand daar droog is, piept het als je eroverheen loopt. De rit erheen was al mooi met wilde kangeroes her en der, maar het strand zelf was een ongekend plaatje. Eerst over een pad door een soort moeras en dan stap je zo vanuit het regenwoud op het strand à la Blue Lagoon. Wit zand, een groen-blauwe zee en waanzinnige rotsformaties aan de noordkant. Gigantische keien en rotsblokken met allemaal gangetjes en passages ertussendoor als een waar doolhof. Natuurlijk te leuk voor de kleintjes.

Vanuit het regenwoud liep een zoetwaterstroompje richting de zee, dus je begrijpt dat we de kids welgeteld 10 minuten droog hebben kunnen houden, voordat ze allebei tegelijk (!) voorover kiepten in de kreek. Temp was ondertussen zo lekker dat ze vervolgens ruim een uur in hun blootje hebben rondgerend door hun "wildwaterbaan" en druk bezig waren ons met modder te bekogelen.

Terug naar Tidal River. Een nieuwe plek voor de nacht opgezocht, ditmaal langs de oever van de rivier. Nog een lange wandeling langs die rivier gemaakt, tot het punt waar deze de oceaan instroomt en vervolgens hebben Gijs en ik via het nodige hink-stap-sprong-werk over rotsblokken, de route over rotsen aan de andere kant teruggenomen, waar we de nodige grotten vonden met holen van dieren.

Vlak voor we terug waren nog oog in oog met een woombat gestaan, die lekker liep rond te scharrelen.
Lekker gegeten en om 18.30 uur lag het addergebroed weer in coma. Aan ons nu de taak om lekker te borrelen en de lastige keuze te maken hier nog een dag langer in dit paradijs te blijven of om door te reizen naar een nieuw plekje. Wordt vervolgd...

28-05
Oke, kappen nou!!! Iedere dag denken we:"dit was toch wel het hoogtepunt", maar dan is het de dag daarop toch weer mooier en gaver. Zo ook vandaag.
We hadden besloten het wel of niet blijven af te laten hangen van het weer en daar het vanochtend strakstralend blauw was, hebben we maar weer voor een nacht verlengd.

De papegaaien hadden ons duidelijk gevonden vanochtend. Hele groepen verbleven rond onze camper (en we hebben ze echt niet gevoerd!) en maakten de ene na de andere duikvlucht om en over ons heen. Bij mij vloog er eentje tussen mijn benen door (!) en bij Sas is er zelfs eentje op haar hoofd geland!

Tegen tienen zijn we een stuk door het park gereden. Op een gegeven moment zagen we op een grasvlakte twee grote emoes lopen. We hebben de camper geparkeerd en zijn gaan kijken. Daardoor ontdekten we een klein onverhard weggetje tussen het regenwoud door. We hebben de camper laten staan en zijn lopend verder gegaan. Na een paar honderd meter hield de begroeiing ineens op en keek je uit over een schitterende vallei met een soort steppegras tot kniehoogte. Er liepen daar meerdere emoes rond, maar de kangeroes die we daar wel verwacht hadden, waren niet te zien. Toch vonden we de nodige sporen (uitwerpselen, platgedrukt gras etc) en zijn we van het pad afgegaan en de vallei ingelopen.

En ja hoor, ineens bleken er tientallen exemplaren te zitten. Overal kwamen koppies omhoog en sprong het van links naar rechts. Even later stonden we vlak voor een moeder met een kleintje boven op haar. Ze lagen heerlijk in het gras en stoorden zich niet aan ons. Eromheen lagen er nog veel meer te snurken. Je kon duidelijk merken dat ze weinig tot geen natuurlijke vijanden hebben, want we konden ze tot heel dichtbij benaderen en er rustig tussendoor lopen. Mooie plaatjes kunnen schieten en ons met moeite losgetrokken van dit, voor ons tot nog toe, mooiste stuk Australië.

Doorgereden naar Whiskey Beach. Geen idee waarom het zo heet, maar het klonk heel aantrekkelijk. Eerst boven gepicknickt, waarbij Gijs het helemaal naar zijn zin had met kleine brutale vink-achtigen. En toen afgedaald naar weer zo'n onwaarschijnlijk mooi strandje. Ook eerst weer met een pad door het moeras en dan ineens op het strand, aan beide zijden ingesloten door rotsmassa's, waarvan de meeste keien groter zijn dan een gemiddelde doorzonwoning.
Wonder boven wonder hebben we de kids droog kunnen houden deze keer, maar ze hebben wel lekker geklauterd.

Terug naar Tidal River en weer een nieuw plekje opgezocht, dichtbij die van de nacht daarvoor.
Voor het eerst de "groep opgesplitst". Sas en Maasje gingen nog even naar de winkel en naar de speeltuin, waar ze al gauw gezelschap kregen van twee kangeroes.
En Gijs en ik zijn weer naar de rivier gegaan om te klauteren en grotten te zoeken. Bij de bedding zat weer een woombat te drinken en dat ga je al bijna gewoon vinden. Erg eigenlijk. Maar ook 's avonds, iedere wandeling die je maakt vanuit de camper (douche, wc, wat dan ook), je struikelt er altijd wel over 1 of 2.

De klauterpartij met Gijs werd nog even "spannend", omdat de vloed ineens kwam opzetten en de golven dan de zoetwaterkreek komen opzeilen, waardoor het kabbelende beekje heel snel verandert in een flinke brede rivier. Het bruggetje dat we hadden gebouwd om aan de overkant te komen, was al onder water verdwenen en we hebben van rots naar rots moeten springen om droog thuis te komen. Voor Gijs was dit "het allerspannendste avontuur van zijn hele leven"...

Kids om 19.00 uur weer total-loss in het mandje gelegd en nu gaan wij definitief de planning voor de volgende etappe maken. Hoe mooi het hier in the Prom ook is.